ძალიან ბევრ რამეზე ვფიქრობ, აზრები მერევა… ყოველთვის მეგონა, რომ ცუდად ვთამაშობდი და საერთოდაც თითქმის არ გამომდიოდა ეს საქმე, მაგრამ ვცდებოდი. მაშინ, როდესაც ზედმეტ გულწრფელობას მინუსად ვთვლიდი და ვცდილობდი გამოსწორებას, თურმე თეატრის სცენაზე გაზრდილ მსახიობებზე ნაკლებად არ ვფარავ საკუთარ თავს. ამ ყველაფერს კი ძვირფასი რამეები ეწირება ჩემს გარშემო, გრძნობები, ურთიერთობები… საკუთარი თავის შეცნობის კოეფიციენტი ალბათ მინუსებშიც კი გადამივიდა. მომბეზრდა ამდენი სიცრუე და უკვე უხარისხოდ შეთითხნილი პოზიტივი, მაგრამ თავს ვერ ვანებებ. ნარკოტიკია, რომელიც ჯიბეში მიდევს და მგონია, რომ თუ გადავაგდებ მთელი სამყარო უბრალოდ ადგება და ზურგს მაქცევს! ამისგან ,,სუფთა მე’’ სუნიანი და საზიზღარია, ისეთი, რომელთან ურთიერთობაც მეც კი არ მომინდებოდა და ამიტომაც არის ალბათ რომ მას ასე გამწარებით ვმალავ ამ ქვეყნისაგან. (more…)