Fuck, რამდენი ხანია აღარაფერი დამიწერია, ამიტომაც ალბათ ეს პოსტიც რაღაც დიდი უაზრობა გამომივა მაგრამ არც იმიტომ ვწერ ახლა, რომ არიქა ოღონდ ახალი რამე ავტვირთოთქო. უბრალოდ მინდა რაღაცნაირად სადმე დავიცალო ბოლომდე.
საიდუმლოების გამხელას არ ვაპირებ და არც პიკანტური პირადული ამბების მოყოლას. რაც მსგავსი რამე მაწუხებდა კი გავანდე ვისაც საჭირო იყო და ღვთის წყალობით ასეთი ,,საჭირო” ადამიანები მუდამ იქ და მაშინ არიან, სადაც და როდესაც უნდა იყვნენ. რისთვისაც კიდევ ერთხელ და არანაირად ბოლოჯერ, მხოლოდ მადლიერებას გამოვხატავ.
რაღაც ,,რაზგონივით” მაქვს აღებული და თითქოს დოგმასავითაა, ძალების უკანასკნელ ნაპერწკლამდე უნდა ვირბინო, რომ მიწაზე სრულიად გათავისუფლებული დავეცე და მერე სულიერად განწმენდილმა განვაგრძო ხეტიალი ქაოსურ ფიქრებსა და გრძნობებში ამ დამპალი, მაგრამ მაინც თბილი ქალაქის ძველი ქუჩებით რომ ისერება. (more…)
shiosmarani.wordpress.com 